- rozwinięta
- f mat. эволюта
Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. Г. Гловацкая , М. Мартин . 1973.
rozwinięta
Смотреть что такое "rozwinięta" в других словарях:
rozwinięty — rozwiniętyęci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozwinąć (p. rozwijać) rozwinięty w użyciu przym. 1. «taki, który się rozwinął, który osiągnął odpowiedni stopień rozwoju; mający cechy fizyczne lub umysłowe właściwe danemu wiekowi lub… … Słownik języka polskiego
empire — [wym. ãpir] m ndm a. m IV, D. empireru, Ms. empireirze 1. blm «odmiana klasycyzmu w sztuce rozwinięta głównie we Francji za Napoleona I w architekturze i rzemiośle artystycznym; styl cesarstwa» Pałacyk w stylu empire. Epoka empiru. 2. lm M.… … Słownik języka polskiego
hotentocki — hotentockiccy «dotyczący Hotentota, Hotentotów plemienia z Afryki Płd.» Typ hotentocki. Języki hotentockie. ∆ Fałda hotentocka «silnie rozwinięta fałda górnej powieki, zakrywająca od strony zewnętrznej połowę jej krawędzi i kąt szpary ocznej;… … Słownik języka polskiego
ikebana — ż IV, CMs. ikebananie 1. blm «sztuka układania kwiatów oraz elementów roślinnych w różne kompozycje (bukiety, wiązanki, wieńce, girlandy itp.), szczególnie rozwinięta w Japonii; bukieciarstwo» Lekcja, pokaz, szkoła ikebany. 2. lm D. ikebanaan… … Słownik języka polskiego
kameralizm — m IV, D. u, Ms. kameralizmzmie, blm ekon. «odmiana merkantylizmu o wyraźnym nastawieniu fiskalnym, rozwinięta w Niemczech i Austrii w XVII i XVIII w., rozpatrująca całość problemów gospodarczych z punktu widzenia możliwości powiększenia dochodów… … Słownik języka polskiego
kruczy — 1. «właściwy krukowi, należący do kruka; złożony z kruków» Krucze pióra. Kruczy głos. 2. «o włosach: intensywnie czarny» Krucze warkocze. * anat. Kość krucza «kość stanowiąca część składową obręczy barkowej kręgowców, dobrze rozwinięta u płazów,… … Słownik języka polskiego
krzywy — krzywywi «wygięty, powyginany, nieprosty» Krzywa powierzchnia. Krzywy kij. Krzywe nogi. ◊ Widzieć, przedstawić coś w krzywym zwierciadle «widzieć, przedstawić coś karykaturalnie» ◊ Patrzeć, spoglądać na coś, na kogoś krzywym okiem «patrzeć,… … Słownik języka polskiego
kulturystyka — ż III, CMs. kulturystykayce, blm «zespół ćwiczeń (wykonywanych za pomocą specjalnych przyrządów) zapewniających człowiekowi silną, harmonijnie rozwiniętą sylwetkę oraz sprawność fizyczną; także metodyka stosowania tych ćwiczeń» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
linearyzm — m IV, D. u, Ms. linearyzmzmie, blm 1. muz. «rodzaj polifonii, w której rola melodyki jest nadrzędna w stosunku do harmoniki; charakterystyczny dla okresów, w których harmonika nie była jeszcze dostatecznie rozwinięta (np. w średniowieczu lub… … Słownik języka polskiego
marksizm — m IV, D. u, Ms. marksizmzmie, blm «system poglądów filozoficznych, ekonomicznych i społeczno politycznych stworzony przez K. Marksa i F. Engelsa, będący podstawą działania partii robotniczych, głoszący walkę klas i dyktaturę proletariatu w celu… … Słownik języka polskiego
mielec — m II, D. mieleclca; lm M. mieleclce, D. mieleclców 1. bot. «Phalaris arundinacea, roślina z rodziny traw, dochodząca do trzech metrów wysokości; rośnie dziko na wilgotnych łąkach, także uprawiana jako cenna trawa pastewna; mozga trzcinowata» 2.… … Słownik języka polskiego
